اثر نسبت های مختلف کشت مخلوط جو بهاره و نخود بر عملکرد و کنترل علف های هرز

به منظور بررسی اثر نسبت های مختلف کشت مخلوط جایگزینی نخود و جو بهاره بر عملکرد و کنترل علف های هرز آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و دوازده تیمار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد طی فصل زراعی 1393 اجرا گردید. شش آرایش مختلف کاشت (خالص نخود و، نسبت 1:1، 2:1، 3:1، 2:2 و خالص جو) به عنوان فاکتور اول و دو سطح کنترل علف هرز (کنترل و عدم کنترل) به عنوان فاکتور دوم مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کشت مخلوط سبب کاهش عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک نسبت به تک کشتی هر دو گیاه شد. در میان نسبت های مخلوط بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک برای جو از نسبت 1:1 و برای نخود از نسبت 3:1 بدست آمد. عدم کنترل علف های هرز سبب کاهش تعداد پنجه بارور در بوته جو، عملکرد دانه جو، تعداد شاخه در نخود و شاخص برداشت نخود شد. شاخص های ارزیابی کشت مخلوط شامل نسبت برابری زمین (ler)، کاهش واقعی عملکرد (ayl)، ضریب نسبی تراکم (k)، شاخص بهره وری سیستم (spi)، شاخص های اقتصادی مزیت پولی (mai) و مزیت مخلوط(ia)بودند. شاخص های رقابتی و اقتصادی در نسبت 2:1 (جو:نخود) بیشترین میزان را به خود اختصاص دادند. مقادیر شاخص های spi، mai و aylt برای همه ی نسبت های مخلوط با کنترل علف هرز و شاخص ia به جز در نسبت 1:1 با کنترل علف هرز مثبت شد و نسبت برابری زمین و ضریب ازدحام نسبی نیز برای همه ی نسبت های مخلوط با کنترل علف های هرز بیشتر از یک به دست آمد، که نشاندهنده برتری کشت مخلوط نسبت به تک کشتی هر یک از دو گیاه بود.